Declan Rice anlaşması anlaşmazlığı, enflasyonun işçi dövizlerini nasıl değiştirdiğini vurguluyor

Declan Rice, West Ham United ve Arsenal’in 100 milyon sterlinlik (126 milyon dolar) garantili bir ücret ve 5 milyon sterlinlik eklentilerle anlaşmasının ardından tüm zamanların en pahalı İngiliz futbolcusu olmaya hazırlanıyor.

Üçlü kazanan şampiyon Manchester City’nin, daha yüksek teklif verilmeden önce 80 milyon sterlinlik sürpriz bir geç teklif vermesi ve 10 milyon sterlinlik eklentilerle miktar konusunda uzun süreli çekişmeler oldu.

Kulüpler her zaman transfer ücretinin boyutu üzerinde pazarlık yapacak olsa da, bu özel anlaşmadaki önemli bir faktör, West Ham’ın önceden daha fazla para istemesi ve Arsenal’in dağıtılmış ödemeleri tercih etmesiyle – henüz ayrıntılı olarak onaylanmayan – yapısıydı. taksitle.

Bu tür bir çekişme, başka herhangi bir yerde olduğu gibi, yüksek faiz oranları ve aşırı enflasyonun nasıl yönetileceği ile boğuşan bir pazar olan futbol transferleri dünyasında giderek yaygınlaşıyor.

2000’lerin sonundaki durgunluktan bu yana geçen on beş yılda, gelişmiş ülkelerdeki ekonomiler iki ana şey tarafından tanımlandı. Birincisi, borçlanmanın maliyetini belirleyen faiz oranları sıfıra yakındı. İkincisi, mal ve hizmetlerin maliyetinin artış oranı olan enflasyon düşüktü.

Bu, borç para almanın ucuz olduğu ve peşin ödeme yerine taksitle ödemenin çok az fark yarattığı anlamına geliyordu çünkü nakit değeri enflasyon tarafından o kadar fazla aşındırılmamıştı.

Ancak şimdi, her şeyde olduğu gibi, yüksek enflasyonun futbol kulüplerinin mali durumlarını yönetme biçimi üzerinde bir etkisi var ve iş transferler söz konusu olduğunda alım satım yapanların farklı teşvikleri var.

Futbol finans uzmanı Kieran Maguire, enflasyonun etkisi hakkında “Nakit akışı açısından bakıldığında, dikkate alınması gereken hususlar var” diyor. “(Kulüp satmak) enflasyon nedeniyle artık nakit tercih ediliyor – satın alma yeteneği azalıyor.”

Yıllık 5 milyon sterlinlik dört taksitle ödenen 20 milyon sterlinlik varsayımsal bir oyuncu transferini ele alalım. Enflasyonun yüksek olduğu bir dünyada, üç yılda gelen son ödemenin değeri, şimdi yapılan peşinatın çok altında. Bir yandan, böyle bir düzenleme, son yılda çok daha az ödediği için satın alan kulüp için avantajlı olacaktır.

Bir futbol kulübü yönetmenin maliyeti artmaya devam ediyor ve taraftarlara pahalı biletler ve ticari ürünler şeklinde yansıyor. Örneğin, Birleşik Krallık’ta son bir yılda enerji fiyatları önemli ölçüde artarken, ücretler de hızla arttı. Nisan ayında, ulusal asgari ücret (23 yaşın üzerindekiler için) saatte 9,50 sterlin’den yüzde 9,7’lik bir artışla 10,42 sterline yükseldi.

Tüm bunlar, transferlerden peşin fon alma teşvikini artırıyor.

Bir ayrım olmasına rağmen. Bu makalede tartışılan her şey, kulüpler arasındaki nakit akışıyla, yani kulüpler arasında ne kadar para gönderip aldıklarıyla ilgilidir. Bu, transfer ücretlerinin kulüp defterlerine nasıl kaydedildiğini ifade eden “amortisman” muhasebesi kavramından farklıdır.

Bir kulüp bir oyuncu satın aldığında, bu ödemeler tamamen oyuncunun satın alındığı yıla düşmek yerine genellikle o oyuncunun sözleşmesinin süresi boyunca dağıtılır – amortize edilir -.

Örneğin, beş yıllık sözleşmeli bir oyuncunun 50 milyon sterlinlik transferi, 10 milyon sterlinlik beş taksit halinde, satın alan kulübün hesaplarında görünür (ancak, satan kulüp için, ilk yılda hepsi bir kerede görünmektedir).

Bu hesaplar, bir kulübün harcayabileceği miktarı yöneten Finansal Fair Play (FFP) düzenlemelerinin bir parçasıdır. Bu hafta UEFA, transfer ücretlerinin en fazla beş yıl süreyle amortismana tabi tutulmasına, kulüplerin – özellikle de Chelsea’nin – daha uzun sözleşmeli oyuncularla imza attığı için eleştiri yağmuruna tutulmasının ardından karar verdi.

Bu, kulüplere nakit akışından tamamen farklı bir konu.

Bununla birlikte, Sheffield Hallam Üniversitesi’nde futbol finansmanı uzmanı olan Dr Rob Wilson, amortismanın enflasyonla birlikte oyunda taksitle ödemeyi daha fazla düşünmeye yol açan önemli bir etkisi olduğunu açıklıyor.

Bu, özellikle faiz oranları düşük olduğunda toplumdaki daha geniş eğilimleri yansıtır; Pek çok kişi, araba veya elektronik eşya gibi tüketim mallarını tek bir toptan teslim yerine taksitle satın aldı. Ancak bu ödeme yöntemi birdenbire daha pahalı hale geldi.

Dr. Wilson, primlerdeki artışın aslında faiz oranlarındaki ve enflasyondaki son artıştan önce geldiğini söylüyor.

Cristiano Ronaldo’nun 2009 yazında Manchester United’dan Real Madrid’e 80 milyon sterlinlik transferinin örneğini vurgulayarak, “Covid, organize bir ödeme yapısıyla başlayan ticaret hacmi onun için bir tür dönüm noktasıydı” diyor. kulüp İspanyol’a tam para iadesini hemen ödüyor.

“Artık transfer ücretlerini dağıtmak çok daha olağan hale geldi.”

Bu, kısa vadede daha fazla transfer yapmak için bankada daha fazla paraları olduğu anlamına geldiğinden, satın alan kulüp için genellikle faydalıdır. Ancak bu, uzun bir süre ödemeleriyle yükümlü oldukları anlamına gelebilir. Wilson, şu anda bu sorunu yaşayan bir kulüp olarak Manchester United’ın altını çiziyor.

Bu, 2021-22 sezonunun sonunda Premier Lig kulüplerinin ödenmemiş transfer ücretleri olarak 1,87 milyar sterlin borcu olduğunu belirten Maguire tarafından destekleniyor. Bunun, bazı kulüplerin zaten başa çıkmaları gereken önemli transfer borçları varken, geçen yaz piyasada neden sessiz kaldıklarını açıklayabileceğini söylüyor.

Maguire, yüksek faiz oranları ve yüksek enflasyonun olduğu bir dünyada, kulüpleri satmanın, önden satın alanlardan daha fazla para almak için artan bir baskı olduğunu kabul ediyor.

Wilson, “Bu, işinize mümkün olan en kısa sürede para getirmekle ilgili” diyor. “Size ‘1000 sterlini şimdi mi yoksa 12 ay sonra mı istiyorsunuz’ desem? “Şimdi” diyebilirsin.

Bu bariz görünebilir, ancak bu kadar uzun süre boyunca, paranın değeri nispeten sabitken, şaşırtıcı derecede az fark vardı.

Taksitle ödeme yapan ancak peşin olarak daha fazla nakit isteyen kulüpler için bir seçenek var – önden para yüklemek için finansmanı kullanabilirler.

Varsayımsal bir örnek olarak Rice’ı alan Maguire, bunun nasıl işleyebileceğini açıklıyor: “(West Ham) ‘Arsenal’den üç IOU’muz var’ diyecek ve vadesi gelen bu taksitleri ödüyorlar.”

Tabii ki, bunu yapmak faiz ödemeyi gerektiriyor ve bu maliyet son aylarda önemli ölçüde arttı.

Maguire, Avustralya’daki Macquarie Bank’ın popüler bir sağlayıcı olduğu bu tür bir düzenlemenin sadece havaleler için olmadığını açıkça ortaya koyuyor. Leicester City ve Southampton, Premier Lig’de tahmin edilen yayın gelirleriyle bunu başardı ve geçen sezon küme düştükten sonra onları zor durumda bıraktı. West Bromwich Albion, Premier Lig kulüpleri Şampiyonaya düştüğünde verilen paraşüt ödemeleri için aynısını yaptı.

Bu, kulüplerin yeni transferlerdeki diğer borçlarını ödemek ya da sadece işi devam ettirmek için şimdi para harcamasına olanak tanır – gelecekte daha az para harcamak pahasına.

Wilson, “Borç almak kötü bir şey değil ama sizi bu ödeme koşullarına hapsediyor” diyor. “Ancak aylık bazda ne kadar çok para ödemeniz gerekiyorsa, diğer şeyleri yapmak için o kadar az esnekliğe sahip olmanız gerekir.”

“Şimdi satın al, sonra öde” kültürel eğilimi artık futbol transferleri dünyasında kök salmıştır.

Ancak küresel ekonominin dramatik bir şekilde değişmesiyle birlikte, şu anda bankalarda nakit bulundurmanın önemi giderek artıyor.

(Üstteki fotoğraf: Getty Images aracılığıyla Ben Stansall/AFP)