Bilim insanları Atlantik Okyanusu’nun ortasında daha önce keşfedilmemiş bir su kütlesi keşfettiler: Atlantik Okyanusu boyunca Brezilya’nın ucundan Batı Afrika yakınındaki Gine Körfezi’ne kadar uzanan devasa bir su kütlesi.
Atlantik Ekvator Suları adı verilen su kütlesi, okyanus akıntılarının kuzey ve güneydeki ayrı su kütlelerini karıştırmasıyla ekvator boyunca oluşur.
Atlantik tropik sularının keşfine kadar bilim insanları, Pasifik ve Hint Okyanuslarında ekvator boyunca suyun karıştığını gözlemlemişti ancak Atlantik Okyanusunda bu hiç gerçekleşmemişti. Araştırmacılar bulgularını 28 Ekim’de dergide yayınladılar. Jeofizik Araştırma Mektupları.
İlgili: Gulf Stream’in zayıflaması artık %99 kesin ve bunun sonuçları küresel olacak
“Tropikal su kütlesinin Pasifik ve Hint Okyanuslarında mevcut olduğu ancak Atlantik’te bulunmadığı tartışmalı görünüyor çünkü tropik dolaşım ve üç okyanusun her birinde karışmanın ortak özellikleri var.” Victor ZorbasMoskova’daki Shirshov Oşinografi Enstitüsü’ndeki fizikçi ve oşinograf, WordsSideKick.com’a bir e-postayla anlattı. “Yeni tanımlanan su kütlesi, Dünya Okyanusundaki temel su kütlelerinin fenotipini tamamlamamıza (veya en azından daha doğru bir şekilde tanımlamamıza) olanak sağladı.”
Okyanus suyu her yerde aynı olmak bir yana, akıntılar, girdaplar ve sıcaklık ve tuzluluktaki değişikliklerle birbirine karışan ve tekrar bölünen, birbirine bağlı kütlelerin ve katmanların geniş bir karışımıdır.
Su kütleleri bu farklı düzenlemenin karakteristik parçalarıdır; Her su kütlesinin ortak bir coğrafyası, oluşum tarihi ve yoğunluk, çözünmüş oksijen izotopları, nitratlar ve fosfatlar gibi fiziksel özellikleri vardır.
Su kütlelerini karakterize etmek için oşinograflar, okyanus boyunca sıcaklık ve tuzluluk arasındaki ilişkiyi çizerler; bu iki ölçüm, deniz suyunun yoğunluğunu belirlemek için birleştirilir.
1942’de bu sıcaklık ve tuzluluk grafiği, Pasifik ve Hint Okyanuslarındaki tropik suların keşfedilmesine yol açtı. Hint-Pasifik’in tropikal suları, kuzey ve güneyden gelen suların karışımından oluşur ve çevredeki sulardan kolayca ayırt edilebilen sabit yoğunluk çizgileri boyunca kıvrılmış sıcaklık ve tuzluluk oranlarına sahiptir. Ancak Atlantik Okyanusu’nda böyle bir ilişkiyi gözlemlemek mümkün olmamıştır.
Bilim adamları, kayıp su kütlesini aramak için, dünya okyanuslarına yayılmış, otomatik, kendi kendine batan şamandıralardan oluşan uluslararası bir grup olan Argo programı tarafından toplanan verileri taradılar.
Bu yüzen dizi tarafından toplanan verileri analiz ettikten sonra araştırmacılar, kuzey ve güneyin merkezindeki Kuzey Atlantik ve Güney Atlantik sularını, yani tropik Atlantik sularını tanımlayan eğrilere paralel uzanan, gözlemlenmemiş bir sıcaklık ve tuzluluk eğrisi gözlemlediler.
Zorbas, “Tropikal Atlantik sularını Güney Atlantik’in merkezi sularıyla karıştırmak kolaydı ve bunları birbirinden ayırmak için tüm Atlantik Okyanusunu kapsayan oldukça yoğun bir dikey sıcaklık ve tuzluluk ağına sahip olmak gerekiyordu.” dedi.
Zorbas, artık su kütlesinin belirlendiğine göre, bilim adamlarının dünya çapındaki okyanuslarda ısı, oksijen ve besin maddelerinin taşınması için hayati önem taşıyan okyanus karıştırma süreçlerini daha iyi anlamalarını sağlayacağını söyledi.
“Analist. Tutkulu zombi gurusu. Twitter uygulayıcısı. İnternet fanatiği. Dost pastırma hayranı.”
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/23985506/acastro_STK024_02.jpg)
More Stories
Avrupa, iddialı Merkür sondasının gezegene ulaşıp ulaşamayacağından emin değil
Webb, antik evrende rekor kıran bir kara delik birleşmesini keşfetti
Çok ince bir ‘pamuk şekeri’ ötegezegenin keşfi bilim adamlarını şok ediyor – ‘Bu gezegenin nasıl oluştuğunu açıklayamıyoruz’