Mars’taki antik nehir yatakları ve yaşam olasılığı

Curiosity gezicisinden elde edilen sonuçlar birçok kraterin varlığını gösteriyor Mars Bir zamanlar akan nehirler olabilirler, bu da antik yaşamın olası koşullarını gösteriyor.

Curiosity gezgininden elde edilen verilerin yeni analizi, bugün Mars’taki kraterlerin çoğunun bir zamanlar yaşanabilir nehirler olabileceğini ortaya koyuyor.

Penn State’te Yer bilimleri yardımcı doçenti ve keşfi duyuran yeni bir makalenin baş yazarı Benjamin Cardenas, “Mars’ın muhtemelen bir nehir gezegeni olduğuna dair kanıtlar bulduk” dedi. “Bunun işaretlerini dünyanın her yerinde görüyoruz.”

Korozyon simülasyonu ve sonuçları

Yayınlanan bir çalışmada Jeofizik Araştırma MektuplarıAraştırmacılar, Mars’ta binlerce yıl süren erozyonu simüle etmek için sayısal modeller kullandılar ve oturak ve burun yer şekilleri olarak adlandırılan yaygın krater oluşumlarının büyük olasılıkla eski nehir yataklarının kalıntıları olduğunu buldular.

Bu çalışma, uydu verileri, Curiosity görüntüleri ve milyonlarca yıl boyunca biriken katmanların veya katman adı verilen kaya katmanlarının 3 boyutlu taramalarının bir kombinasyonu üzerinde bir bilgisayar modeli eğiterek eski Mars toprağının erozyonunu haritalandıran ilk çalışmaydı. – altında. Meksika Körfezi’ndeki deniz tabanı. Analiz, şu ana kadar aşınmış nehir çökeltileriyle hiçbir zaman ilişkilendirilmemiş olan yaygın Mars krater oluşumları için yeni bir açıklamayı ortaya çıkardı.

Mars’ta tasvir edilen oturak ve eğim morfolojisi ve Mars’taki Monte Mercu çıkıntısında Dünya’dan burun morfolojisi. Resim kaynağı: NASA/Caltech-JPL/MSSS

Cárdenas, “Bu nehir yataklarının stratigrafik olarak nasıl yorumlandığını daha iyi anlayarak ve günümüz kayalarını zaman içinde biriken tortu katmanları olarak düşünerek Mars hakkında öğrenecek her şeye sahibiz” dedi. “Bu analiz bir anlık görüntü değil, değişimin bir kaydı. Bugün Mars’ta gördüğümüz şey, zaman içinde donmuş bir manzara değil, aktif bir jeolojik geçmişin kalıntılarıdır.”

Çelişkili önceki çalışmalar

Mars’tan alınan uydu verileriyle ilgili önceki çalışmalar, akarsu sırtları adı verilen aşındırıcı yer şekillerini antik nehir birikintileri için potansiyel adaylar olarak tanımlamıştı. Ekip, Gale Krateri’ndeki Curiosity uzay aracı tarafından toplanan verileri kullanarak, akarsu sırtlarıyla ilişkili olmayan, daha ziyade antik nehir yataklarıyla hiçbir zaman ilişkilendirilmemiş yer şekilleriyle ilişkili akarsu birikintilerinin işaretlerini buldu.

Cardenas, “Bu, gezegenin başka yerlerinde keşfedilmemiş nehir yataklarının olabileceğini ve Mars tortul kayıtlarının daha büyük bir kısmının, Mars tarihinin yaşanabilir bir döneminde nehirler tarafından oluşturulmuş olabileceğini gösteriyor.” dedi. “Dünya’da nehir koridorları yaşam, kimyasal döngüler, besin döngüleri, tortu döngüleri için çok önemli. Her şey bu nehirlerin Mars’ta da benzer şekilde davrandığını gösteriyor.”

Model tasarımı ve zemin karşılaştırmaları

Cárdenas ve ekibi, bilgisayar modellerini tasarlarken 25 yıllık stratigrafi taramalarının yeni bir kullanımını keşfetti. Cardenas, petrol şirketlerinin Meksika Körfezi’ndeki deniz tabanı altında topladığı araştırmaların Mars’la mükemmel bir karşılaştırma sağladığını açıkladı.

Ekip, Dünya’da kaydedilen gerçek katmanların 3 boyutlu taramalarını kullanarak Mars benzeri erozyonu simüle etti. Simülasyonu çalıştırdıklarında model, nehir sırtları yerine topografik banklar ve burunlar oluşturan aşınmış bir Mars manzarasını ortaya çıkardı ve Gale Krateri içindeki Curiosity uzay aracı tarafından gözlemlenen yer şekilleriyle neredeyse aynı görünüyordu.

Cárdenas, “Araştırmamız, Mars’ın önceden düşünülenden çok daha fazla nehre sahip olabileceğini gösteriyor, bu da Mars’taki antik yaşam hakkında kesinlikle daha iyimser bir bakış açısı sunuyor” dedi. “Gezegenin çoğunun bir zamanlar yaşam için uygun koşullara sahip olduğu Mars’ın bir vizyonunu sunuyor.”

Referans: “Mars’taki Kraterleri Dolduran Alüvyon Katmanlarının Kazılmasıyla İlişkili Topografya”, Benjamin T. Cardenas ve Caitlin Stacy, 8 Ağustos 2023, Jeofizik Araştırma Mektupları.
doi: 10.1029/2023GL103618

Makalenin diğer ortak yazarı, Penn State’te gezegen yer bilimleri alanında doktora adayı olan Caitlin Stacy’dir. A NASA Bu çalışmayı Güneş Sistemi İşletme Hibesi finanse etti.