Video: Satürn’ün uyduları, ayla büyük bir çarpışma sonucu nasıl oluştu?

Satürn’ü kendine özgü halkaları olmadan hayal etmeye çalışın. Şimdi iki büyük buz uydusunun giderek birbirine yaklaştığını hayal edin, ta ki patlamaya kadar. kaos. Daha önce katı olan şey artık sıvıdır. Elmas parçaları karanlığa saçıldı. Pek çok buz parçası Satürn’ün yakınına düşer, orada kalır ve birlikte gaz devinin etrafında dans eder, sonunda vücudun muhteşem, ağır disklerini oluşturur.

Bu muhteşem sahne, güneş sisteminin en büyük gizemlerinden birine cevap verme girişiminin bir parçası olarak ortaya çıkıyor: Satürn’ün halkaları nereden geldi ve ne zaman oluştular?

Bu hafta yayınlanan bir çalışma Astrofizik Dergisibunların milyarlarca yaşında olmadığı, yakın astronomik geçmişte, belki de iki yıldızın çarpışmasıyla oluştuğu fikrine yöneliyor. mütevazı boyut Yalnızca birkaç yüz milyon yıl öncesine ait don lekeli aylar.

“Dinozorların yeterince iyi bir teleskopu olup olmadığını görmek eminim harika olurdu” dedi. Jacob KegerisCalifornia, Mountain View’daki NASA Ames Araştırma Merkezi’nde araştırma bilimcisi olan Dr.

Dr. Kegeris ve meslektaşları, gelişmiş bir hesaplama olanağı kullanarak Britanya’da dağıtılan araştırmaları kullanarak genç halkalar hipotezini test ettiler. Bu süper bilgisayar sistemi, araştırmacıların bu felaketi ve anlık etkilerini daha ayrıntılı olarak tekrar tekrar canlandırmasına olanak tanıdı ve bu başlangıç ​​hikayesinin makul olduğunu buldular.

Ekibin simülasyonları, bilim adamlarının sadece Satürn’ün halkalarının değil, tüm dünyaların kökenlerini araştırmasına yardımcı olabilir. Sayısız uydusu olan Satürn’ün “küçük bir güneş sistemi olarak kabul edilebileceğini” söyledi. Scott SheppardWashington’daki Carnegie Bilim Enstitüsü’nden bir gökbilimci, yeni çalışmaya dahil değildi. “Satürn, gezegenlerin ve ayların nasıl oluştuğunu anlamak için ideal bir laboratuvardır.”

Satürn 4,5 milyar yaşında olup neredeyse Güneş’ten daha yaşlıdır. Cassini uzay aracı gezegeni 13 yıl boyunca yakından inceleyene kadar halkalarının da benzer şekilde eski olduğu düşünülüyordu. Milyarlarca yıl boyunca diğer tozlu uzay enkazlarıyla dolu olacaktı. Ama buz halkaları ortaya çıktı Çok parlak ve temiz İlkel olmak.

Bu, diğer kanıtlarla birlikte, Satürn’ü inceleyen birçok bilim adamını halkaların birkaç yüz milyon yıl önce ortaya çıktığına ikna etti. Büyük nesnelerin rutin olarak çarpıştığı erken güneş sisteminin kargaşası sırasında ortaya çıkmasalar bile, yakın astronomik geçmişin nispeten sakin günlerinde oluşmuşlardı. ama nasıl?

Satürn’ün şu anda en az 145 uydusu var ve halkaları gelişmeden önce çok daha fazla uydusu olmuş olabilir. Bilim adamları, Güneş’in muazzam yerçekiminin bazı uyduların yörüngelerini kademeli olarak istikrarsızlaştırmış olabileceğine inanıyor. İki ayın çarpışmasıyla sonuçlandı.

Yeni çalışma, iki buzlu uydu arasındaki çarpışmanın çok sayıda donmuş konfetinin Satürn’e doğru patlamasına neden olacağını buldu. Eğer bu buz Roche sınırını (gezegenin yerçekimsel gelgitlerinin uyduların parçalanmasına neden olduğu sınır) geçip ötesinde kalırsa, bu halkaları oluşturma şansına sahip olacaktı.

Maksimumdan sonra kalan parçalar diğer uydularla çarpışmış, onları dağıtmış ve yeni doğmuş uydular oluşturacak şekilde bir araya toplanabilecek türden daha fazla malzeme salmış olabilir.

Şu anki uydulardan hangisinin göreceli genç sayıldığı belli değil. ama RheaBunun bir örneği Satürn’ün Titan’dan sonra ikinci büyük uydusu olabilir. Daha yaşlı olsaydı, farklı bir yerçekimine maruz kalacaktı ve yörüngesi daha çarpık olacaktı. Ancak bunun yerine Rhea’nın yuvarlak ve düz olması, onun çok yakın zamanda oluştuğunu, belki de yakın zamanda Ay’ı oluşturmak için piyasaya sürülen malzemeden yapılmış olabileceğini düşündürüyor.

Satürn’ün bazı uyduları yaşanabilir yeraltı okyanusları içerebilir. Ancak eğer bu aylar sanıldığından daha gençse bu ihtimal azalabilir.

Dr. Kegeris, “Orada yaşamın gelişme ihtimalinin ne olduğunu hâlâ bilmiyoruz” dedi. Ancak bu uydulardan bazıları bilim adamlarının düşündüğünden daha gençse, bu durum orada yaşamın olma şansını azaltabilir.

Satürn’ün halelerinin kaynağı hakkında uzun süredir devam eden tartışma bu çalışmayla çözülmeyecek. Ancak yüzüklerin durağan bir süs değil, geçici ve sürekli değişen bir şey olduğunu vurguluyor.

Dr. Kegeris, “İster Satürn ister başka bir yer olsun, güneş sisteminin bu kadar dramatik olmasının ilginç olduğunu düşünüyorum” dedi.