İşte lisedeki Yer bilimleri dersinizden hatırlayabileceğiniz bir şey: Saf beyaz gibi görünen güneş ışığı bir cam prizmadan geçerken kırılır veya bükülür. Farklı dalga boylarındaki ışık farklı miktarlarda bükülür. Bu şekilde bir prizma, bir beyaz ışık huzmesini gökkuşağı spektrumuna saçabilir.
Düşük kaliteli dürbün ve teleskoplarda refraktif renk saçılması görülebilir. Bu tür pahalı olmayan aletlerde, optikler düzgün hizalanmama eğilimindedir, bu nedenle bazen dolunayın bir tarafta turuncu-sarı, diğer tarafta mavimsi bir tonla göründüğünü görürsünüz.
Bununla birlikte, Güneş ve Ay’ın da – doğrudan güneş ışığını Dünya’ya geri yansıttığı için – aslında farklı renkli görüntülerden oluşan bir “yığın” dan oluştuğunu bir kez daha unutmayın. Hayali “Roy G. Biv” adını muhtemelen hatırlarsınız, her harf spektral dizide bir rengi temsil eder: kırmızı, turuncu, sarı, yeşil, mavi, çivit mavisi ve mor.
Tabii ki, genellikle bu renk grubuna aynı anda bakarız, böylece az ya da çok beyaz görünür.
İlgili: Planet Earth: bilmeniz gereken her şey
Atmosfer bir mercek gibi davranabilir
Artık Güneş doğu veya batı ufkunun yakınında yer aldığında, Dünya’nın atmosferi, farklı renkteki görüntü yığınını ayırarak, kalitesiz optiklere benzer şekilde davranır. Yeşil ve özellikle mavi görüntüler kısa dalga boylarından oluşur ve havada dağılır. Kırmızı ve turuncu görüntüler, daha fazla nüfuz eden daha uzun dalga boylarından oluşur ve sonuç olarak gün doğumu ve gün batımında görülen kırmızı ve turuncu renkleri üretirler.
Ancak çok özel durumlar vardır, gökyüzü çok açık ve son derece şeffaf olduğunda, güneşin üst kısmı doğarken veya batarken yeşil görüntünün çok küçük bir kısmı görülebilir. Bu nadir fenomen “yeşil flaş” olarak bilinir. Yeşil renk, ışığın atmosferde kırılmasıyla üretilir, bu da ufka yakın nesnelerin gökyüzünde gerçekte olduğundan biraz daha yüksek görünmesine neden olur. Kırılma, mavi ve yeşil ışık için sarı ve kırmızı ışıktan daha güçlüdür, bu nedenle güneşin mavi ışığı kırmızı ışıktan biraz daha fazla kaldırılır. Atmosferin bu zayıf prizmatik etkisi, Güneş’in üst kenarında mavimsi veya yeşilimsi bir saçakla sonuçlanır; bu, Ay’ı kötü hizalanmış optik aletler aracılığıyla görmenin etkisine çok benzer.
Çağdaş sahneler
Şaşırtıcı bir şekilde, yeşil flaşın ilk sözleri nispeten yeni – sadece yaklaşık 160 yaşında. Bu biraz garip görünüyor, çünkü eski Çin, Japonya ve Babil’in gayretli gökyüzü gözlemcilerinin bu fenomeni fark ettikleri düşünülebilir.
Yeşil bir parıltının tartışmasız en eski bilimsel kaydı, 1865 yılında W. Swan tarafından gün doğumunda uzak bir dağın üzerinde “göz kamaştırıcı zümrüt yeşili” bir parıltı gördüğünde oluşturuldu. Bununla birlikte, ilginç bir şekilde, Swan gözlemini 1883 yılına kadar yayınlamadı – aynı yıl, dünyanın dört bir yanındaki insanlar, Krakatoa’nın devasa patlamasının ardından meydana gelen yeşil güneşlerin ve diğer garip olayların görüldüğünü bildirdiler.
Bazıları Jules Verne’in 1882 tarihli romanının, Rayon Ver (“Yeşil Işın”) Genel dikkat fenomene çekildi ve büyük İngiliz matematikçi, fizikçi ve mühendis William Thomson (daha sonraki yıllarda Lord Kelvin olarak tanındı), 1899’daki en nadir vizyonunu yazarken Verne’nin hesabına atıfta bulundu.mavi Bir flaş”, güneş İsviçre’nin Mont Blanc üzerinde yükselirken izledi.
anlaşılması zor fenomen
Yeşil flaşın ne kadar zor olabileceğinin altını çizmek için, yarım asırdan fazla bir süredir hevesli bir gökyüzü gözlemcisi olduğumu ve yeşil flaşı birçok farklı durumda aradığımı, ancak buna kesin olarak tanık olduğumu belirtmek isterim. Sadece iki kez.
İlk olay 14 Mayıs 1977 sabahıydı ve Ağustos 1977 sayısında bildirildi. Gökyüzü ve teleskop Dergi sayfaları 150-151). Diğer üç yıldız gözlemcisi ve ben, Manhattan’ın yaklaşık 30 mil (50 km) doğusunda, bir Long Island kuş barınağı olan Caumsett State Park’a gittik ve bir değil iki gezegenin (Venüs ve Mars) azalan hilalin 2 derece yakınında süzüldüğüne tanık olduk. Güneş doğmadan hemen önce gökyüzünün son derece şeffaf olduğu açıktı ve hepimiz flaşı bir an için görme şansımızın yüksek olduğunu hissettik. Celestron 8 teleskobundan, Güneş’in üst kenarının aniden yakınlardaki Connecticut kıyılarında yaklaşık iki saniye süren güzel bir zümrüt yeşili rengi olarak dramatik bir şekilde göründüğü o büyülü anda tesadüfen bakıyordum.
Diğer fırsat, yıllar sonra, Haziran 2019’da Bermuda’ya giden bir yolcu gemisinde geldi. Eşim ve ben güneşin ufka doğru alçalmasını izlerken, gökyüzünün netliğinin iyi göründüğünü fark ettim, ancak bunun yeşil parlamayı algılayacak kadar net olduğunu düşünmedim. Güneş diski yavaş yavaş ufkun altına battı ve tam güneşin tepesi kaybolmak üzereyken, ufukta çok kısa, parlak yeşil bir ışık noktasıyla karşılaştık.
İpuçlarını görüntüleme
Süslü yeşil flaş görüntüsü budur. Onun vizyonu, kuraldan çok istisna gibi görünüyor. Bazen elverişsiz koşullarda ortaya çıkabilirler, bazen de koşullar onları görmek için uygun gibi görünebilir ve yine de ortaya çıkmazlar.
Yeşil bir flaş görme umuduyla aramanız gereken birkaç şey:
- Gerekli genel koşullar, uzak, dar bir şekilde tanımlanmış ve alçak (tercihen deniz) bir ufuktur.
- Olası bir gün batımını görmek için son dakikaya kadar güneşe bakmaktan kaçının. göz hasarı olasılığı vardır; Ayrıca, gün batımından sonra güneşin parlak kırmızı bir görüntüsü, gözde yeşil bir flaşla karıştırılabilecek yeşilimsi bir görüntü bırakabilir.
- Serin hava, sis olmaması ve kırmızı tonlar manzarayı destekliyor gibi görünüyor.
- Olası bir gün doğumu görüntüsü için, ufukta güneşin doğduğu nokta, gün doğumundan birkaç dakika önce, parlak beyaz veya sarımsı bir parıltıyla çevrelenmiş olabilir. Bazıları buna “ateş etkisi” diyor ve bazen yeşil bir parıltı görmek hayırlı görünüyor. 1977’de flaşı yakalamadan önce, uzak ufukta “alevlerin” parladığını görmüştüm. Bu benim yeşil ışıkla ilk tanışmamdı.
Size en iyisini diliyorum ve umarım siz de aynı eğlenceyi yaşıyorsunuzdur!
Joe Rao, New York’ta bir öğretmen ve konuk öğretim görevlisidir. Hayden Gökevi. için astronomi hakkında yazıyor. Doğa Tarihi Dergisi, Çiftçi almanak ve diğer yayınlar.
“Analist. Tutkulu zombi gurusu. Twitter uygulayıcısı. İnternet fanatiği. Dost pastırma hayranı.”
More Stories
Ayın uzak yüzüne Çin roketi fırlatıldı
Gökbilimciler FU Orionis'in 1936'daki dramatik patlamasının gizemini çözdüler
NASA Ticari Mürettebat Karşılaştırması Boeing Starliner ve SpaceX Dragon