Spoiler uyarısı! Aşağıdaki hikaye “Mayıs Aralık”ın (şu anda Netflix’te yayınlanıyor) bitişiyle ilgili önemli ayrıntılar içeriyor.
Birini gerçekten tanımak mümkün mü?
Bu, yönetmen Todd Haynes (Carol) ve ilk kez senarist olan Sammy Burch’un son derece komik ve sarsıcı yeni filmi “Mayıs Aralık”ın sonunda akıllarda kalan bir soru.
Film, TV yıldızı Elizabeth Berry’nin (Natalie Portman) gelecek bir filmde kendisini canlandırması planlanan Gracie Atherton Yeo’ya (Julianne Moore) eşlik etmek üzere Savannah, Georgia’ya gitmesini konu alıyor. Yıllar önce, 30’lu yaşlarındayken Gracie, daha sonra evleneceği ve birlikte bir aile kurduğu 13 yaşındaki Joe’yu (Charles Melton) baştan çıkarmak ve tecavüz etmekten suçlu bulunmuştu. Artık yetişkin olan çocukları liseden mezun olmaya hazırlanırken Joe travmasını işlemeye başlarken Elizabeth boşuna Gracie’yi anlamaya çalışır.
USA TODAY, Portman ve Moore’la filmin sonu ve etkileyici monoloğu hakkında konuştu.
Natalie Portman, Mayıs monologunun bir ‘hediye’ olduğunu söyledi
Filmin sonunda Portman doğrudan kameraya üç dakikalık çarpıcı bir monolog sunarken Elizabeth, Gracie’nin ilişkilerini keşfetmeden önce Joe’ya yazdığı eski bir aşk mektubunu okur. Mektupta Gracie “çok ileri gittiğimizi” kabul ediyor, ancak “sanırım artık çizginin nerede olduğunun izini kaybettim.”
Gracie’nin peltek konuşmasını ve kendine özgü tavırlarını saatlerce inceledikten sonra Elizabeth, konusunu ilk kez tam olarak somutlaştırıyor. Mektubu odasında tek başına okurken ağlıyor, sonunda sona ulaştığında coşku ve rahatlama içinde başını geriye atıyor.
Portman, “Olağanüstü bir yazı” diyor. “Çok fazla yalan var ve birbirlerine söylemedikleri şeyler atlanıyor. Dolayısıyla, o performans anının gerçeğe dönüşmesi, oyuncu için bir hediye. Bu anlar tek başına bu filmde çok değerli çünkü onlar performans niteliğinde. insanlar, bu yüzden izlenmediği zamanlarda karaktere gerçekten sempati duyuyorsunuz.”
Burch, mektupta “Sonunda bu Gracie merceğinden bazı bilgiler edinebildik” diyor. O saf değil. Yasal sonuçların tamamen farkındadır ve film boyunca tamamen zıt bir rol oynar. Ama aynı zamanda Natalie aracılığıyla derinden rahatsız bir kadına açılan bir kapı da görüyoruz. “Bu bir sürpriz değil ama yine de bakmak çok rahatsız edici.”
Hines, Portman’ın sahneyi sekiz kez çektiğini ve bunların hepsinin “biraz farklı ama farklı” olduğunu söylüyor.
“Oyunculukta bir ustalık sınıfıydı. Harika bir gündü” diye anımsıyor. “Bunu çekimlerin ikinci gününden son gününe kadar çektik, dolayısıyla Gracie’yi o derece özümsemesi için zamanı vardı. Filme başlama isteğimi uyandıran senaryoda okuduğum sahneydi. Ve bunu tam olarak bu şekilde çekmek istediğimi biliyordum.
Portman, 23 günlük çekimin sonunda monologun kurtarılmasından memnun oldu.
“Gerçekten şanslıydı” diyor. “Todd bizim çalışmamız için mükemmel koşullar yarattı ve bunun bir kısmı da kronolojik çekim yapmaktı. Gerçek zamanlı olarak birbirimizi tanımaya ve bu şekilde birbirimiz hakkında düşünmeye başlayabildik.
Julianne Moore filmin sonunu ve cevaplanmamış soruları keşfediyor
Sondan bir önceki sahnede kadınlar, Gracie çocuklarının mezuniyet partisinde son bir hesaplaşma yaşar. İlk başta öğrendiklerinden tatmin olan Elizabeth, kısa süre sonra Gracie’nin şu soruyu sormasıyla kendini yeniden düşünmeye başladı: “Bunlardan herhangi birinin filminiz için gerçekten önemli olup olmayacağını merak ediyorum.” Gracie ayrıca oğlunun (Corey Michael Smith) Elizabeth’e annesinin geçmişi hakkında yalan söylediğini ve onu eskisinden daha da bilinmez bıraktığını açıklar.
“Benim için en önemli nokta şu: ‘Beni anlıyor musun? Beni tanıyor musun?'” diyor Moore. “Bence oyuncular ve hepimiz için başka birini tanımaya ancak bu kadar yaklaşabilirsiniz. İnsan olmanın harika ve sinir bozucu yanı da budur. Her zaman daha fazlasını bilmek ister, her zaman oraya ulaşmaya çalışırız. Ama her zaman sadece o insana ait olan çok gizemli küçük bir parça olacaktır.
Aniden kendini güvensiz hisseden Elizabeth, film setinde “gerçek” bir şeyler bulmaya çalışır. Artık sarı peruklu ve pembe rujlu Gracie rolünü bitiren Elizabeth, ekran kararmadan önce bir çekim daha istiyor.
Gracie’nin mektubunu okuyan Burch şöyle diyor: “Elizabeth muhtemelen en iyi anını Gracie’yi oynayarak geçiriyor, biz de öyle yapacağını düşünüyoruz. Icarus güneşe çok yakın uçuyor.” “Onu daha sonra sette gördüğümüzde, hiçbir zaman odasında yalnız kaldığı o anda olduğu kadar kendinden emin hissetmeyeceğini biliyoruz.”
Joe’ya gelince, onu en son çocuklarının mezuniyet partisinde görüyoruz ve uzaktan izlerken gözyaşlarına boğuluyor. Gracie’den ayrılıp ayrılmayacağına seyirci karar verecek.
Moore, “Bu film soruları gündeme getiriyor” diyor. “Harika olan şu ki birçok insan şunu soruyor: ‘Peki ne olacak? Aile bir arada mı kalacak?’ Cevap veremiyorum. Ve film nefes vermek yerine nefes alıp vermeyle bitiyor.
Film çekmek: Julianne Moore, yeni Netflix filmi ‘Mayıs Aralık’ için Mary Kay Letourneau’yu yönetiyor
Charles Melton ilk Oscar adaylarından biri ve filmin atan kalbi
Mayıs Aralık ayı büyük bir ödül yarışmacısı olmaya hazırlanıyor. Portman ve Moore (her ikisi de Oscar ödüllü), En İyi Orijinal Senaryo dalında Burch gibi, performansları konusunda yeniden çekişme içindeler. Bu arada Melton, geçen hafta hem Gotham Ödüllerini hem de New York Film Eleştirmenleri Birliği Ödüllerini kazanarak En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında ilk Akademi Ödülü adaylığını almaya hazırlanıyor.
32 yaşındaki Melton, CW dizisi Riverdale’deki Reggie Mantle rolüyle tanınıyor. Hines diziye aşina değildi ancak seçme kasetinden hemen etkilendi.
Hines, “Jo’nun sayfada hayal ettiğinden farklıydı” diyor. Rolü okuyan diğer oyuncularla karşılaştırıldığında Charles’ın yorumu daha bastırılmış, daha sözlü ve daha çekingendi. Bölümü okumadan önce onun bir resmini gördüğümde bakışları neredeyse dağılmıştı. Dedim ki: Bunun işe yarayacağını sanmıyorum. Bir modele benziyor. Ama çok sıra dışı bir şey yaptı ve Joe hakkında girdiği sınavda netleşen bazı şeyleri anladı.
Haynes şöyle devam ediyor: “O bir mucize.” “Julian veya Natalie’den çok daha az tecrübesi var. Bu olağanüstü, güçlü sanatçılara karşı olduğu açık. Ama Charles, Joe’ya bir duyarlılık ve fiziksellik katıyor; bu çok spesifik. Canlı, kırılgan bir performans gibi. Onun narin küçük kalbi tam önünüzde atıyor.”
“Tutkulu sosyal medya meraklısı. Twitter fanatiği. Pop kültürü uygulayıcısı. Kurnazca büyüleyici alkol fanatiği.”
More Stories
Richard Gere ve Paul Schrader takıma geri dönüyor
Francis Ford Coppola ve Jon Voight ‘Megalopolis’ konusunda politikleşiyor
Çin’in ekonomik toparlanması, fabrika üretimindeki artış ve perakende satışlardaki gecikmeyle birlikte karışık bir durumda